Czy krzyczycie na dzieci?

[Aniinka]

Odp: Czy krzyczycie na dzieci?

najważniejsze to zdawać sobie sprawę z własnej słabości, to połowa sukcesu
z drugiej strony jesteśmy tylko ludźmi i każda z nas ma prawo do słabszego dnia

[Aniinka]

Odp: Czy krzyczycie na dzieci?

staram się nie krzyczeć, i powiem, że coraz lepiej mi to wychodzi właściwie to już od dłuższego czasu nie krzyczałam.


ale jesli robi coś złego, zabronionego to mówię do niej nieprzyjemnym i zdecydowanym tonem, czasem lekko podniesionym, ale nie jest to krzyk. z resztą moja juz przeszła przez ten najgorszy wiek więc i jest5 grzeczniejsza

[kasiakozmin]

Odp: Czy krzyczycie na dzieci?

color- co do wysylania do kata, to też nie raz wędrują tam moje dzieci- szczególnie gdy nawzajem się biją, szczypią, albo gryzą. W kwestii robienia krzywdy drugiej osobie jestem rygorystyczna.

Co do podnoszenia głosu, to słyszałam jakiś czas temu wypowiedź pani profesor z Psychologii. Mówiła, że dla nie j nie ma większego absurdu, niż mówić do dziecka cały czas jednakowym tonem, np. z identycznym natężeniem głosu wypowiedziane zakazy: "Nie wolno wchodzić na stół" i "Nie wolno wybiegać na ulicę". Dziecko musi wiedzieć, że są sytuacje, zdecydowanie zabronione- bez żadnego "ale"!

[ColorWomen]

Odp: Czy krzyczycie na dzieci?

Przyznam się że nie raz krzyknęłam na Amelkę , ale kurka jak powiem spokojnie to nie usłucha.A wystarczy że lekko podniosę głos i już jest ok.
Nie wiem dlaczego tak jest??
Czasami zastanawiam się czy warto jest krzyczeć-bo może się okazać że za jakiś czas Amelka na krzyczy na mnie prawda?
Z drugiej strony czuję że to moja silna strona jako samotnej mamy..bo kto wychowa Amesię jak nie ja?? Wiem jednak że krzykiem daleko nie zajdę i wolę wysłać mała na karne krzesełko.

[marionetka26]

Odp: Czy krzyczycie na dzieci?

Zdarza mi się krzyknąć i wcale nie czuje sie z tym dobrze.Wiem ze powinnam tłumaczyć aż do obrzydzenia ale czasem nie mam juz sił...to objaw mojej słabości ;(

[kasiakozmin]

Zastanawia mnie, czy krzyczycie na dzieci? Ja staram sie jak najmneij, ale nieraz bez tego nie potrafię się obejść.

Np. jednego myję, drugi ściąga garnek
jednego przebieram, drugi chce wylać nocnik
jednego karmię, drugi wylewa balsam na podłogę
jednego wkładam do fotelika, drugi idzie w kierunku ulicy
itd, itd...

gdy nie mogę wszystkiego rzucić, by reagować- to krzyczę przyznam, że nieraz mam przez to doła, bo czuję się okropnie. Ale jak inaczej dać sobie radę? nieraz mam wrażenie, że gdybym miała 1 dziecko, to rzadko by mi sie to zdarzało, a tak co chwilę tylko muszę podnosić głos.

Jak Wy sobie radzicie, by nie krzyczeć?