zwierzęta przy dziecku

[paulina2032]

A to inna sutuacja. U mnie dzieciątko urodzi się dopiero na początku grudnia to ciężko by nam to było pogodzić nawet gdyby mój partner się tym zajął.

[jahmajka]

no jasne przy takim maluszku to naprawde ciezko znalesc dodatkowy czas na rybkiu mnie to juz jest kawal panny

[paulina2032]

Aninka wychowanie niewiele da jesli w pupilu odezwie sie "zwierze".
Za czlowieka nie mozna miec 100 % pewnosci a co dopiero za zwierze. Ile razy sie slyszalo ze milutki piesio, kochajacy dzieci, lagodny i spokojny pogryzl dziecko czy doroslego ...

I dlatego bardziej obawiam się o psa niż o koty. Często słyszy się o pogryzieniach przez psa dziecka z którym psiak był wychowywany 3 lata. Napewno nie pozwolę na kontakt psa z dzieckim, nawet oduczam psa do wchodzenia do pokoju, nawet w 50% psu nie ufam

[paulina2032]

Dokładnie shannon ogólnie jestem słabo zorganizowana i staram się jak najmniej brać sobie na głowę dodatkowych zajęć

[jahmajka]

zawsze lepiej byc czujnym niz potem jakies nieszczescie.popieram cie.

[Aninka38]

owszem słyszymy, że pies pogryzł dziecko itp, ale zwróćcie uwagę, że prawie zawsze, albo zawsze są to psy zaliczane do tzw. niebezpiecznych ras i z pewnością na takiego psa nie zdecydowałabym się w życiu. moja kundelka jest malutka i jest członkiem rodziny, a do członków rodziny ma się zaufanie.

[paulina2032]

Aninka zgodzę się z Tobą ja koty zaliczam do członków rodziny z zaufaniem psu mam pewne wątpliwości. Koty które mam w domu są uratowane bądź wzięte z ulicy bo były w okropnym stanie ,pies zresztą też, i są bardzo wdzięczne, ale mimo wszystko psu nie jestem w stanie zaufać w taki sposób jak kotom. Słyszymy o pogryzieniach przez psa który wychowywał się z dzieckiem od np. 3 lat dlatego mam ogrzniczone zaufanie mimo wszystko.

[marlenasierp]

Ja mam w domu huski"ego do tego dwa mieszańce i jednego psa przy budzie. Dotego mamy gospodarstwo ze świnkami, gęsiami, kurami, kozami. Moja córka od urodzenia ma z nimi kontakt. Najważniejsze żeby zwierzę zapoznało się z małym przybyszem. Ważne są szczepienia i mycie rączek po każdym kontakcie ze zwierzęciem. Sama wychowywałam się z kotkami i nie ma nic w tym złego.

[abi2222]

ja mam w domu 4 cane corso,one byly zaliczane do ras agresywnych,kolezanka przyszla z rocznym dzieckiem ktorego dorosly pies nie znal,bylam wszoku ze obce dziecko dubalo jej w pysku i wkladalo palce do nosa i oczu a pies spokojnie siedzial i czekal az malej sie znudzilo ...

[CherryLady6]

moje dzieci wychowały się w domu z kotem i wyrosły na miłosników zwierząt, alenigdy nie zostawiałam same dzieci z kotem.

[gaja30]

Mój synek tez wychowuje się z dwójką dorosłych kotów (oba z adopcji, kocica była dziką kotką). Będac w ciąży nie obawiałam się toksoplazmozy (choć mimo obcowania z kotami od dziecka nie mam przeciwciał), bo wiem, jakie są drogi zarażenia; nie bałam się także alergii u dziecka - kontakt z tak silnym alergenem jak koci naskórek już na etapie życia płodowego malucha to doskonała "szczepionka" - tak twierdzi coraz większa liczba autorytetów z dziedziny alergologii... Bałam się tylko nieprzewidzianych sytuacji, tzn. że kot potraktuje np. zwisającą raczkę malca jako zachętę do zabawy. Przez pierwsze tygodnie izolowalam koty od dziecka - kocur bardzo się Małym interesował - choć miał jak najlepsze intencje Kocica ignorowała Julka. Stopniowo oswajałam koty z Maluszkiem, pozwalając na zabawy - nigdy nie zostawiałam zwierząt i dziecka samych - robię tak do tej pory. Czuwam, bo wiem, że w relacji mały człowiek-zwierzę może dojść do nieprzewidzianych sytuacji. Kocur jest najlepszym kumplem synka, kocica schodzi mu z drogi, bo wie, co potrafią małe łapki. Mój synek jako jedny z licznego grona dzieci znajomych nie jest alergikiem I nie boi się żadnych zwierząt.

[Aninka38]

jeszcze jedno: moja suczka zawsze po mnie przychodzi jak mała płacze a ja nie słyszę w ogóle jak tylko usłyszy płacz dziecka to od razu idzie zobaczyć o co chodzi, a do obcych, którzy zbliżają się do małej ma bardzo ograniczone zaufanie i patrzy na nich zawsze bardzo podejrzliwie

[abi2222]

i tu sie zgodze moje psy wogole nie dopuszczaly obcych do mojej siostry jak byla mala

[ania839]

Mój synek tez wychowuje się z dwójką dorosłych kotów (oba z adopcji, kocica była dziką kotką). Będac w ciąży nie obawiałam się toksoplazmozy (choć mimo obcowania z kotami od dziecka nie mam przeciwciał), bo wiem, jakie są drogi zarażenia; nie bałam się także alergii u dziecka - kontakt z tak silnym alergenem jak koci naskórek już na etapie życia płodowego malucha to doskonała "szczepionka" - tak twierdzi coraz większa liczba autorytetów z dziedziny alergologii... Bałam się tylko nieprzewidzianych sytuacji, tzn. że kot potraktuje np. zwisającą raczkę malca jako zachętę do zabawy. Przez pierwsze tygodnie izolowalam koty od dziecka - kocur bardzo się Małym interesował - choć miał jak najlepsze intencje Kocica ignorowała Julka. Stopniowo oswajałam koty z Maluszkiem, pozwalając na zabawy - nigdy nie zostawiałam zwierząt i dziecka samych - robię tak do tej pory. Czuwam, bo wiem, że w relacji mały człowiek-zwierzę może dojść do nieprzewidzianych sytuacji. Kocur jest najlepszym kumplem synka, kocica schodzi mu z drogi, bo wie, co potrafią małe łapki. Mój synek jako jedny z licznego grona dzieci znajomych nie jest alergikiem I nie boi się żadnych zwierząt.

Dobrze powiedziane!!
A co do imienia Twego synka: Juliusz czy Julian ?

[waserx]

Odp: zwierzęta przy dziecku

jak byłam w ciąży wo w domku miałam psa i dwa koty. Moje koty więcej czasu spędzają na dworze niż w domu, łażą wszędzie więc łatwo mogły się czymś zarazić. Robiłam 2 razy badania na toksoplazmozę i na szczęście były dobre. Nie jest tak łatwo zarazić się toksoplazmozą i nawet nie pomyślałam o tym żeby pozbyć się jakiegoś zwierzaka - to członkowie rodziny.