. Jeśli chodzi o leżenie w szpitalu to wiem coś o tym sama leżałam w szpitalu 4 razy jak byłam w ciąży. pierwszy raz w 18 tyg bo mała wybierała się już na świat i musiałam mieć zakładany szew okrężny leżałam 10 dni, potem drugi raz w 27 tyg leżałam na cukier po wypiciu 50 g glukozy miałam 149, a do 140 jest ok. Leżałam 3 dni, potem trzeci raz leżałam pod koniec 38 tyg - poszłam na ktg w niedzielę, a małej zaczęło spadać tętno kilka razy w ciągu badania i szybko mnie zawieźli na porodówkę- chcieli wywołać poród, podłączyli mnie pod kroplówkę żeby akcja się sama zaczęła, ale mimo tego że skurcze były i czasami nawet silne to po odłączeniu dalej nic nie poszło wszystko się cofnęło. No i na szczęście tętno małej się unormowało. Zostawili mnie na obserwacji i leżałam na oddziale patologii ciąży prawie do terminu, bo 2 dni przed terminem zostałam wypisana. Trochę byłam wściekła na nich bo myślałam sobie że mnie wezmą na porodówkę wcześniej i wywołają, ale oni nie kazali czekać na skurcze. Wyszłam do domku w czwartek a w poniedziałek około 21 znowu przyjechałam do szpitala, tym razem strasznie mi twardniał brzuch. Cały wtorek chodziłam bo czułam pobolewanie raz słabsze raz mocniejsze w dole brzucha- takie jak na okres. Rano przy badaniu powiedzieli, że będą mi wywoływać poród w środę 5 listopada, ale za 20 minut położna mi powiedziała, że przesunięcie mam na 6 listopada. Teraz się śmieję bo mała się chyba wystraszyła tego wywołania i sama postanowiła wyjść 5 listopada. 
a lekarz do mnie z tekstem "eee myślałem ,że już panią na porodówkę zabiorę a tu nic " no to ja schodzę z fotela a on po cichu do położnej proszę szybko ją spakować i na porodówkę bo rozwarcie na 4 dobre cm. No to mi się nogi ugięły, wyszłam na korytarz ze łzami w oczach i mówię do mamy, że idę na porodówkę a ona w śmiech a ja w płacz. Dzwonię do męża żeby szybko przyjeżdżał bo poród rodzinny mieliśmy, on w szoku rzuca narzędziami- mechanik i mówi do chłopaków- "chłopy lecę bo baba mi rodzi 
.. O 15 zaczęły mi się bolesne skurcze, a o 15:37 mój pączuś był na świecie.
tyle przeszłaś i nadal chcesz mieć kolejne dzidzi
musimy mieć przynajmniej dwoje, a ja tak skrycie marzę, że kolejne dzidzi będzie chłopcem bo chciałabym mieć parkę.
ale niestety nie dalibyśmy chyba na razie rady finansowo. Choć jak pomyślę sobie , że np za 3 lata znowu w pieluchy się będę pakowac to nie wiem czy nie przyśpieszę mojego męża
, nie mają gdzie mieszkać (mieszkają z rodzicami),a my jesteśmy praktycznie na swoim i jakoś tam dajemy radę. Ostatnio powiedziałam sobie, że muszę być optymistką i na pewno będzie dobrze oby tylko nam zdrówko dopisywało i malutka była zdrowa to na pewno będzie dobrze
Skomentuj