Moja babcia była dla mnie najwspanialszą kucharka na świecie. Kuchnia to było jej prawdziwe królestwo, zawsze wyczarowała coś pysznego dla mnie. To magiczne miejsce sprawiało, ze wszystkie przygotowane potrawy przez moją babcię były nieocenione, pyszne i zdrowe.
Dla mnie smak dzieciństwa to pierkożki z truskawkami, polane pyszną, wiejską mietanką, posypane kryształkami cukru.
Ten cudowny smak aromatycznych truskaweczek samodzielnie zerwanych, delikatne, cieniutkie ciasto rozpływające się w ustach... sprawiały, że wakacje na wsi były dla mnie njapiękniejszymi i z utęsknieniem oczekiwanymi chwilami w życiu, dużo lepszymi niż wyjazd nad morze czy w góry z Rodzicami.
Wspólne śniadanka na tarasie.
Zapach trawy, drzew, bryza świeżego porannego powietrza, pierwsze promyki słońca sprawiały, że miałam wilczy apetyt. Zawsze wiedziałąm, że czeka na mnie pyszne śniadanko.
Babcia serwowała świeże, pulchniutkie, jeszcze gorące bułeczki wypiekane we własnej kuchni ze świeżym masełkiem, delikatnym, lekko solonym, białym serkiem z rzodkiewką i ze szczypiorkiem do tego kakao na prawdziwym mleku... Ten cudowny smak sprawiał, że otrzymywałam maksymalną dawkę energii na cały dzień.
Teraz będąc dorosłą kobietą, matką i żoną ze łzami w oczach i z wielkim sentymentem wspomniam "smaki lata" jakie serwowała mi moja najukochańsza babcia.
Jej nie ma już wśród Nas, pozostały tylko zeszyty skrzętnie pokryte przepisami, domek z wielkim ogrodem i magiczne miejsce... kuchnia gdzie powstwały te cudowne, aromatyczne i delikatne babcine specjały.
Często jeżdzimy do domku na wsi, siadając w bujanym fotelu na tarasie wspominam czasy gdy pierozki smakowały latem a serek z rzodkiewką i ze szczypiorkiem wsią. Doszłam do wniosku, że kuchnia gdzie zawsze kszątała się babcia była magiczna gdyż jej gospodynią była właśnie Ona. To niemiejsce było zaczarowane... to moja babcia była wróżką, która potrafiła cudownymi smakami potraw odkryć we mnie duszę domatorki i wielbicielkę wiejskich smaków.
Dla mnie smak dzieciństwa to pierkożki z truskawkami, polane pyszną, wiejską mietanką, posypane kryształkami cukru.
Ten cudowny smak aromatycznych truskaweczek samodzielnie zerwanych, delikatne, cieniutkie ciasto rozpływające się w ustach... sprawiały, że wakacje na wsi były dla mnie njapiękniejszymi i z utęsknieniem oczekiwanymi chwilami w życiu, dużo lepszymi niż wyjazd nad morze czy w góry z Rodzicami.
Wspólne śniadanka na tarasie.
Zapach trawy, drzew, bryza świeżego porannego powietrza, pierwsze promyki słońca sprawiały, że miałam wilczy apetyt. Zawsze wiedziałąm, że czeka na mnie pyszne śniadanko.
Babcia serwowała świeże, pulchniutkie, jeszcze gorące bułeczki wypiekane we własnej kuchni ze świeżym masełkiem, delikatnym, lekko solonym, białym serkiem z rzodkiewką i ze szczypiorkiem do tego kakao na prawdziwym mleku... Ten cudowny smak sprawiał, że otrzymywałam maksymalną dawkę energii na cały dzień.
Teraz będąc dorosłą kobietą, matką i żoną ze łzami w oczach i z wielkim sentymentem wspomniam "smaki lata" jakie serwowała mi moja najukochańsza babcia.
Jej nie ma już wśród Nas, pozostały tylko zeszyty skrzętnie pokryte przepisami, domek z wielkim ogrodem i magiczne miejsce... kuchnia gdzie powstwały te cudowne, aromatyczne i delikatne babcine specjały.
Często jeżdzimy do domku na wsi, siadając w bujanym fotelu na tarasie wspominam czasy gdy pierozki smakowały latem a serek z rzodkiewką i ze szczypiorkiem wsią. Doszłam do wniosku, że kuchnia gdzie zawsze kszątała się babcia była magiczna gdyż jej gospodynią była właśnie Ona. To niemiejsce było zaczarowane... to moja babcia była wróżką, która potrafiła cudownymi smakami potraw odkryć we mnie duszę domatorki i wielbicielkę wiejskich smaków.