Ogłoszenie

Collapse
No announcement yet.

Życie z bliźniakami

Collapse
X
 
  • Filter
  • Czas
  • Pokaż
Clear All
new posts

    Życie z bliźniakami

    Witam, dowiadując się o ciąży bliźniaczej miałam duuużo obaw i wątpliwości czy damy sobie z mężem radę..Dziewczynki nasze mają już skończone 8 miesięcy, etap noworodka już za nami - teraz ząbkowanie , rozszerzanie diety, raczkowanie.
    Wychowanie dwójeczki to mega wyzwanie - nieprzespane noce , śniadanie na kolację , brak czasu dla siebie , wspólne choroby - ale przy pomocy rodziny dajemy radę. Wszystko wynagradza nam uśmiech córeczek !!!!

    Pozdrawiam
  •    
       

    #2
    Odp: Życie z bliźniakami

    jak ma się pomoc rodziny to faktycznie jest lżej, ja mam trójeczkę dzieci, w tym bliźniaki ponad roczne - jestem z nimi sama, samiuteńka - mąż pracuje 10-18. Bez pomocy też się da zorganizować i funkcjonować, choć to wymaga trochę poświęceń - moje życie "prywatne", czas na przyjemności często zaczyna się dopiero po 21 starsza chodzi do przedszkola, chorób mamy ostatnio przez to masę - jedna wyzdrowieje to chorują małe i tak w kółko - taki cykl trwania choroby to u nas średnio 3 tyg :P
    ale to zupełnie inny obraz macierzyństwa, bliźnięta a jedno dziecko to nieporównywalne przeżycia







    Skomentuj


      #3
      Odp: Życie z bliźniakami

      fasOla ja nie wiem jak to jest z jednym dzieckiem bo chłopcy byli pierwsi, ale jak czasem jednego nie ma (przed świętami Paweł miał ospę a Piotrek chodziła do przedszkola) to mi strasznie nudno było, pomimo tego że Paweł niedość że chory to jeszcze rozrabiał jak zawsze no i przed świętami wiadomo że roboty w domu dużo było. ale za niedługo przekonam się jak to jest z trójką niektórzy nie mogą się nadziwić że jeszcze nam dwójki mało było ale tak jak piszesz wszystko się da zorganizować. Kwestia chęci i podejścia dożycia, ja samiuteńka nie jestem ale mama pomaga tylko tak że jak jestem w pracy to była z chłopcami a później do przedszkola ich zaprowadzała i przyprowadzała. nigdy mi nie gotowała nie prała itp.wracam z pracy i poza dziećmi muszę zająć się normalnie domem obiad pranie prasowanieitp. Jak mąż przychodzi z pracy(wraca szybciej niż ja) to ona idzie do siebie, potem tylko przychodzi zjeść z nami obiad i wraca znowu do siebie. Choć mam w pracy taką koleżankę która twierdzi że mnie podziwia bo ona z jednym nie daje rady.... ale tego to ja osobiście nie rozumiem, jak można nie dawać rady z jednym i to mieszkając w domu z babcią która dużo pomaga
      Last edited by bagnes; 19-02-2013, 15:02.


      Skomentuj


        #4
        Odp: Życie z bliźniakami

        tak, podobno to jest tak: jak się ma jedno dziecko to sie narzeka na brak czasu, jak się ma dwójkę to sobie człowiek radzi a jak trójkę? to może miec nawet czwarte i różnicy już mu to nie robi ja też mam kolezankę, mieszka z mamą i kiedyś dzwonie do nich a ona z buzią pełną mówi że muszą z mamą szybko zjeść bo jak mały (6mcy) zaraz się obudzi to już nic nie zrobią o.O a kiedy umówiłyśmy się na spacer na konkretną godzinę, to ja byłam co do minuty już na dworku z dziećmi a one się spóźniały - później doznały szoku że ja nawet umalowałam się hahaha
        z pierwszym dzieckiem też było ciągle tak, ze płakałam bo nie mogłam ani spokojnie zjeść i ugotować ani pojsc do łazienki. Ale wiem też czemu tak jest- jedno dziecko wymaga/ domaga się uwagi, zabawiania bo jest samo, a bliźniaki zawsze razem współpracują i się sobą zajmują wspólnie - stąd obecność rodzica nie jest aż tak ważna.







        Skomentuj


          #5
          Odp: Życie z bliźniakami

          hmmmm no wiesz fasOla podobno tak jest ale nie u mnie....... moi chłopcy bez mamy się nie zabawią, i dobrze jest jeśli akurat chcą się bawić w to samo, ale czasem ,każdy chce robić coś innego i wtedy jest awantura bo jeden ciągnie mnie do jednego pokoju a drugi do drugiego. Jeżeli chcę coś zrobić w domu to angażuję ich do tego bo inaczej bym nie dała rady. Ma to swoje dobre strony bo uczą się od małego sprzątać itp. Choć czasem ich sprzątanie wygląda tak że ja muszę to robić dwa razy, ale dajemy radę. Nawet mąż ostatnio stwierdził " ty to masz przechlapane, ciągle tylko mama, mama i mama chodź" przyniosą mi zabawki i mama bawić się musi.


          Skomentuj


            #6
            Odp: Życie z bliźniakami

            a widzisz a my mamy tak z kolei z pierwszą córką, z racji tego, że była pierwsza i jednak jakiś czas jedynaczką (bo nie planowaliśmy więcej dzieci - decyzja o kolejnym zapadła jak Ola miała3,5 roku ) i tak dość dużo czasu poświęcaliśmy jej i uwagi - miała wszystko co chciała. Dziś ma już prawie 5 lat i niestety nie umie robić wielu rzeczy które potrafią dzieci w jej wieku, ciagle domaga sie naszej uwagi, musimy się z nią bawić - nie umie sama. To nie jest wyłącznie kwestia zazdrosci - ona taka po prostu była i jest i pewnie długo będzie dopóki dziewczynki nie podrosną na tyle by być jej kompanem do zabaw.
            Co do moich bliźniaków to też nie jest tak, że one cały czas się sobą zajmują - nie nie ale jednak jedna drugiej jest ciekawa, tego co ma, co je itd niestety bardzo często zabierają sobie cos, wyrywają i konczy się jednym wielkim wrzaskiem.
            ale od początku postanowiliśmy nie przyzwyczajać ich do ciągłej naszej obecności - postawiliśmy na slow parenting i stwierdziliśmy, że niech do pewnych rzeczy dochodzą same można powiedzieć, że się to w części sprawdziło choć ostatnio mój mąż złamał trochę tę zasadę i zaczął je częśćiej nosić - efekt jest dla mnie okropny bo coraz więcej łażą za mną i chcą noszenia :/ problemem jest gdy obydwie chcą na raz i wtedy gdy Ola nie idzie do przedszkola bo jest chora - a jak wiadomo obowiązków nie brak choćby samo ugotowanie obiadu dla wszystkich.







            Skomentuj


              #7
              Odp: Życie z bliźniakami

              Ja starałam się od małego uczyć chłopców samodzielności i powiem Ci że są jednymi z bardziej samodzielnych dzieci w przedszkolu. Ale czasami to wygląda tak że oni po prostu potrzebują mojej obecności. Jak idą np siku to ja musze iść z nimi ale nie po to żeby pomóc ja tylko muszę stać przy nich. Moja mama twierdzi że to przez to że jak mieli 9 miesięcy wróciłam do pracy, a to wiązało się z tym że od poniedziełku do piątku nie było mnie 10 godzin dziennie (z dojazdami) a w soboty 8 h. Itrochę przez to tak wyszło, bo jak przyszłam z pracy to chciałam z nimi spędzić jak najwięcej czasu, do gotowania brałam się jak poszli spać, czyli chyba sama ich tego nauczyłam. A poza tym to niesamowite zazdrośniki i każden chce mieć mamę dla siebie. Czasem się boję co będzie jak się Olga urodzi.


              Skomentuj

              •    
                   

                #8
                Odp: Życie z bliźniakami

                Napoczątku napewno było ciężko ....zwłaszcza , że małe urodziły się w 32 tyg więc nawet nie zdąrzyłąm sie przygotować .....decyzja o cesarce była nagła więc był duży szok nawet nie wszystko miałam w domu przygotowane ale jakos daliśmy rade , nawet teraz czasem jest ciężko samej ogarnąć to wszystko ale myśle że nauczyło mnie to też orgaznizacji ....

                Skomentuj


                  #9
                  Odp: Życie z bliźniakami

                  alimak wiem coś o tym myślisz że jeszcze masz czas a tu....niespodzianka. Ja na szczęście miałam wózek wybrany i łóżeczka w szpitalu byliśmy dwa tygodnie (też 32 tydzień) więc tata zdażył wszystko zakupić.Za to teraz mam obsesję i już wszystko prawie gotowe, tylko łóżeczko poskręcać musi w razie czego... ale oczywiście mam nadzieję na poród w terminie.
                  A ty masz dwie dziewczyny?


                  Skomentuj


                    #10
                    Odp: Życie z bliźniakami

                    tak dwie córeczki teraz mają już prawie 8 miesięcy więc powoli załapałam już wszystko robić żeby sie ze wszystkim wyrobić

                    Skomentuj

                    •    
                         

                      #11
                      Odp: Życie z bliźniakami

                      no wierzę pamiętam ciągle ten czas ogarnęłam wszystko a miesiąc później powrót do pracy był.........
                      znaczy moi chłopcy ciągle jedynymi panami w podwójnym towarzystwie


                      Skomentuj


                        #12
                        Odp: Życie z bliźniakami

                        są jednojajowi? moje niby tak praktycznie są identyczne choć jedna jest mniejsza niz druga , już w ciąży ta różnica wagowa była ...

                        Skomentuj


                          #13
                          Odp: Życie z bliźniakami

                          powiem Ci że do końca nie wiadomo,mieli dwa worki owodniowe a łożysko jedno, ale było podejrzenie że to są dwa zrośnięte, są bardzo podobni ale nie identyczni, a charaktery całkiem inne, upodobania też im starsi tym więcej ludzi widzi różnicę między nimi. Oczywiście jak dla mnie to oni nigdy nie byli identyczni, ja ich nawet w nocy po sylwetce rozróżniam i na golasa z tyłu.... ale wszystkie matki tak mają. jakby mieli jeden worek owodniowy to na 100 % jednojajowi ale tak to tylko badania genetyczne mogły by to stwierdzić a mnie to nie potrzebne
                          a co do wielkości to zawsze jedno jest mniejsze.


                          Skomentuj


                            #14
                            Odp: Życie z bliźniakami

                            u mnie mówili że ibyliśmy w grupie ryzyka.jest to tzw.syndrom TTTS czyli podkradania .Ale po porodzie sie okazało ze sa tak naprawde sami nie wiedza ...hmm ja juz teraz widzę te różnice u nich

                            Skomentuj


                              #15
                              Odp: Życie z bliźniakami

                              a powiedz mi jak Twoje dziewczyny ze zdrowiem? bo moi też z 32 tygodnia i co prawda urodzili bardzo duzi jak na ten tydzień:2100 i 2350 i ogólnie byli bardzo dobrze rozwinięci, sami oddychali, ale problemy ich nie ominęły. Dwa lata jeździliśmy do neurologa, audiologa, Piotrek miał problemy ze słuchem (na szczęście po prostu dłużej się u niego wszystko rozwijało i teraz jest dobrze) ale musieli poł roku być rehabilitowani i to ostro z powodu obniżonego napięcia i asymetrii.
                              no moi też mieli to podejrzenie bo lekarze nie byli pewni czy to jedno łożysko czy dwa zrośnięte i dlatego traktowali ten przypadek jako jedno łożysko bo tak było bezpieczniej, a rodziłam niestety nie w moim szpitalu(musieli mnie do kliniki wywieźć) i tam nie dało sie nic dowiedzieć po porodzie.
                              Last edited by bagnes; 03-03-2013, 16:47.


                              Skomentuj

                                     
                              Working...
                              X